Een Foodie op weg naar een mini maagje.

Een Foodie op weg naar een mini maagje hoe het begon.

Allereerst zal ik me nogmaals voorstellen.
Mijn naam is Nicole 30 jaar oud en ik ben het gezicht achter huisjeboompjefoodie.nl
Ik ben iets meer dan 2 jaar geleden begonnen met mijn foodblog omdat ik mijn passie voor koken en bakken graag met de wereld wilde delen.
Voordat we beginnen met het stuk een foodie op weg naar een mini maagje eerst nog wat meer over mij.
Doordat ik aantal jaren terug door mijn reuma thuis kwam te zitten.
Ben ik steeds meer gaan koken en bakken.

Dat vond ik altijd al mega leuk om te doen maar ik gunde mezelf er nooit voldoende tijd voor.
Toen ik ineens thuis kwam te zitten besloot ik mijn favoriete hobby weer op te pakken.
Ik genoot er intens van om weer lekker te koken en te bakken want dat is wat ik het allerliefste doe.
Vanuit daar ontstond het idee op mijn website te starten.
In die periode volgde ik ook een Weight Watchers en leek het me leuk om mijn lekkere recepten te delen.

Dus zo gezegd zo gedaan ik ging me verdiepen in WordPress en het maken van een website.
Maar daar kwam natuurlijk nog wel meer bij kijken.
Want recepten zonder foto’s dat is natuurlijk niets een recept moet er wel aantrekkelijk uitzien.
Dus ging ik aan de slag met foodfotografie .
Ik zocht veel inspiratie op Pinterest en ging andere foodbloggers volgen op instagram.
In het begin fotografeerde ik nog met mijn telefoon maar, al snel kocht ik een camera en toen begon ik het steeds leuker te vinden.
Je vond me inmiddels 24/7 in de keuken of achter mijn camera.
Ik ben dan natuurlijk ook een geboren foodie en ik hou van lekkere dingen maken.

Genieten van lekker eten een passie maar ook een valkuil.

Hoezeer ik ook van lekker eten hou ik kamp al heel mijn leven met overgewicht.
En natuurlijk de strijd tegen de kilo’s.
Ik heb al veel diëten gedaan in mijn leven en van alles geprobeerd om de nodige kilo’s af te vallen.
Soms met resultaat soms ook niet maar altijd maar van korte duur.
Dit weerhield mij er in het begin ook van om mijn recepten te gaan delen.
Want at ik wel gezond genoeg?
Mensen zien me aankomen een plussize foodblogger met overgewicht.
Nou als we haar recepten maken dan worden we zelf vast net zo.

Dit waren zomaar wat gedachten die door mijn hoofd spookte.
De rest van de gedachten zal ik jullie besparen anders wordt het verhaal zo lang.
Inmiddels door veel kennis op te doen.
En een studie te starten tot voedingsconsulente heb ik heel veel over voeding geleerd.
Hierdoor weet ik dat mijn patroon voor 75/80% uit gezonde voeding bestaat en voor 20% uit minder gezonde voeding.
Wat een prima balans is.
Af en toe genieten moet prima kunnen maar natuurlijk wel met mate.

Een foodie op weg naar een mini maagje: Waarom dan toch uiteindelijk een maagverkleining?

Waarom ik dan uiteindelijk toch voor een maagverkleining ben gegaan?
Daar heeft wel een hele periode aan vooraf gezeten.
Een maagverkleining is natuurlijk niet zomaar iets eigenlijk is het een behoorlijk ingrijpende operatie.
Deze operatie is niet alleen lichamelijk maar ook psychisch best een opgave.
Je levensstijl en je leven veranderd compleet het draait 180 graden.
Dus dat was wel iets waar ik goed over na moest denken was ik hier wel klaar voor.
In het begin had ik heel erg het gevoel dat kiezen voor deze operatie voelde als falen, want waarom lukte het mezelf niet?

Ben ik dan z’n slappeling heb ik dan totaal geen ruggengraat.
Tuurlijk ik hou van lekker eten maar het is nou ook weer niet zo dat ik elke dag alles opeet wat los en vast zit.
Na wat gesprekken met met vriend, vriendinnen, familie en artsen bleek toch wel dat dit de beste oplossing zou zijn.
Mijn reuma is namelijk al jaren niet onder controle en mede ook door mijn gewicht lastig onder controle te houden.
Dit is de voornaamste reden dat ik toch de beslissing heb gemaakt voor een maag verkleinende operatie.
Want potverdorie ik ben pas 30 en ik wil nog zoveel dingen doen!
En die reuma die niet onder controle komt ben ik inmiddels kotsbeu.
Dus melde ik me januari 2020 bij de huisarts en die verwees me door naar het obesitascentrum in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven.

Een foodie op weg naar een mini maagje deel 2:

Door Corona lag de weg naar een maagverkleining tijdelijk stil.
Dit vond ik wel even prima zo kon ik mezelf goed extra gaan inlezen in het traject en me er nog meer in verdiepen dan ik al gedaan had inmiddels.
In april kreeg ik bericht dat ze langzaam aan van alles in het obesitascentrum digitaal gingen opstarten.
Super spannend natuurlijk maar ik was ook blij nu ik eindelijk de beslissing voor mezelf gemaakt had wilde ik ook door met het traject.
Maar zelfs terwijl ik nog niet fysiek begonnen was stond ineens mijn wereld op mijn kop!
Ik ontdekte dat ik na 4 jaar eindelijk zwanger was zo ineens totaal niet verwacht.
Blijdschap, vreugde, verdriet, angst ging door me heen.
Al deze emoties wisselden zich in rap tempo af.

Maar onze lang gekoesterde en stille wens was eindelijk in vervulling gegaan, en het was meer dan welkom!
Helaas na 9 weken mocht het uiteindelijk niet zo zijn en resulteerde mijn zwangerschap in een miskraam.
Een erg intens verdrietige en moeilijke periode brak aan niet aan alleen voor mij persoonlijk maar ook voor mij en mijn vriend samen.
Gelukkig konden we rekenen op veel steun van vrienden en familie.

Twijfels………..

In deze periode begon ik te twijfelen of ik mijn maagverkleining wel door wilde zetten.
Nu het zwanger worden na 4 jaar eindelijk gelukt was moest het toch ook weer opnieuw lukken.
Voor mij voelde de beslissing om mijn maagverkleining door te zetten ineens loodzwaar.
Want je mag na een maagverkleining het eerste ander half jaar niet zwanger worden.
En mama worden is al jaren mijn lange gekoesterde wens die hopelijk ooit werkelijkheid wordt.
Uiteindelijk heb ik toch de beslissing gemaakt om het traject door te zetten.
Ik wil straks namelijk in de toekomst een gezonde mama zijn voor onze hopelijk toekomstige zoon of dochter.

Een foodie op weg naar een mini maagje deel 3: Traject en de grote dag!

In oktober 2020 mocht ik me weer melden in het ziekenhuis, nu ging het traject echt van start.
De zenuwen gierde door mijn lijf en er volgde een aantal maanden van voorlichtingsbijeenkomsten, gesprekken met psychologen, chirurg, en diëtiste.
En op 14 mei 2021 kreeg ik het verlossende woord mijn operatie stond gepland op 19 juli 2021!
Nu was het echt na maanden voorbereiden en voortrajecten was het dan eindelijk zover.
Deze foodie moest voortaan door het leven met een mini maagje.
Een spannende periode brak aan en mede hierdoor lag mijn foodblog even stil.
Ik wilde me volledig kunnen focussen op mijn nieuwe aankomende leven.

Uiteindelijk kreeg ik bericht dat mijn operatie vervroegd zou worden en de grote dag zou 16 juli 2021 zijn!
Na 10 dagen Modifast shakes ter voorbereiding op de operatie was het zover de grote dag voor deze foodie.
De operatie is goed gegaan en herstel gaat goed.
En ik voel me top!
Ja zelfs als foodie met een mini maagje geniet ik nog steeds van koken, bakken en eten.
Dat de porties kleiner zijn en ik niet meer alles verdraag dat maakt me geen donder uit.
Dit is nu mijn leven en ik blijf genieten en de slingers ophangen.
Want zelfs met een kleinere maag blijft genieten nummer 1!

Mijn meest persoonlijke blog ooit die ik geschreven heb.
Maar ik wilde dit graag delen omdat dit bij mij hoort nu.
Mocht je vragen hebben of iets willen weten mijn Mail staat altijd open.
Of laat een reactie achter hier of op mijn instagram of facebook pagina.

Deze foodie blijft lekkere koken en bakken voor jullie!
En zal af en toe een update schrijven over het nu gaat met mij en mijn kleine foodie maagje.

Heel veel liefs, Nicole